آشنایی با فرآیند های پلیمری – جلسه ششم: جوشکاری پلاستیک ها

در جوشکاری پلاستیکها پنج مرحله مشخص وجود دارد. در تمام روشهای جوشکاری پلاستیکها، باید منطقه جوشکاری را تا ذوب شدن و یا نرم شدن آن تا نزدیکی ذوب حرارت داد.

پلاستیک چیست؟

هر ترکیبی از گروه بزرگ ومتنوع مواد که تماما یا قسمتی از آنها دارای پیوندهایی از کربن با عناصری مانند اکسیژن،نیتروژن،هیدروژن و سایر عناصر)آلی ومعدنی)بوده ودر حالت نهایی به صورت جامد و در بعضی از مراحل ساخت،مایع است بنابراین غالباً در طی کاربرد،دارای قابلیت تغییر شکل بر اثر حرارت یا فشار (به تنهایی یا با هم ) باشد.

در جوشکاری پلاستیکها پنج مرحله مشخص وجود دارد:

آماده سازی سطح
مخصوصاً در عملیات جوشکاری دستی و نیمه اتوماتیک مهم است، زیرا در این عملیات امکان آلوده شدن سطح قطعه کار بیشتر است. تمیز کاری و براده برداری دو روش عمده آماده سازی سطح هستند.
گرم کردن
در تمام روشهای جوشکاری پلاستیکها، باید منطقه جوشکاری را تا ذوب شدن و یا نرم شدن آن تا نزدیکی ذوب حرارت داد.

فشردن
وقتی منطقه جوشکاری قطعات به اندازه کافی گرم شدند، باید با اعمال فشار، یک تماس کامل بین دو قطعه ایجاد نمود. با این فشار دو قطعه در ناحیه جوشکاری تغییر شکل داده و در یکدیگر نفوذ می کنند و به طور همزمان، هوا از این منطقه خارج می شود.
آمیزش بین مولکولی
وقتی تماس کاملی بین دو قطعه کار در جوشکاری به وجود آمد، باید یک آمیزش و درهم پیچیدگی بین مولکولی برقرار شود تا فرآیند کامل شده و یک اتصال خوب بین دو قطعه ایجاد گردد.
خنک کاری
پلیمرهای نیمه کریستالی، ساختار کریستالی خود و پلیمرهای آمورف نیز ساختار خاص خود در قبل از عملیات جوشکاری را بدست خواهند آورد در این مرحله تنشهای پس ماند و اعوجاج نیز در قطعه کار به وجود خواهد آمد و در آن باقی خواهد ماند.

قابلیت جوشکاری پلیمرهای مختلف را می توان بر اساس نکات زیر پیش بینی نمود:

دمای ذوب مشابه :
در صورتی که دو پلیمر از یک نوع باشند ویا دمای ذوب آنها حداکثر ۲۲درجهء سانتی گراد با هم اختلاف داشته باشد در این صورت می توان آنها را بهم جوش داد.
کیفیت سیلان مشابه:
شاخص سیلان دو پلیمر حداکثر باید۱۰% اختلاف داشته باشد.
انرژی سطحی مشابه :
انرژی سطحی دو پلیمر حداکثر باید۱۰% با هم اختلاف داشته باشد.

برای دانلود (جلسه ششم : جوشکاری پلاستیک ها) روی تصویر زیر کلیک نمائید