آشنایی با مواد پلیمری – جلسه نهم: اتیلن پروپیلن

ترپلیمر اتیلن ـ پروپیلن را عموما EPDM  می نامند. پلی اتیلن و پلی پروپیلن، پلیمرهایی هستند با دمای انتقال شیشه‌ای بسیار پایین.

مقدمه

کوپلیمراتیلن ـ پروپیلن نخستین بار به سال ۱۹۶۲ در ایالات متحده و در مقادیر کم و محدود تجاری عرضه گشت . حدود سالهای ۱۹۵۴ و ۱۹۶۰ مقادیر کم آن درآزمایشگاههای ایتالیا و ایالات متحده ساخته شده بود. اگر چه تولید تجاری آن در سال ۱۹۶۳ آغاز شد اما کوپلیمر اتیلن ـ پروپیلن اکنون دارای بالاترین ضریب و میزان رشد می باشد..کوپلیمرهای اتیلن پروپیلن با خاصیت الاستومری که خانواده ای از تر پلیمر های اتیلن_پروپیلن_دی ان را در بر می گیرندبه دلیل کاربردهای عام وخاص از الاستومرهای تجاری مهم هستند.تولید این لاستیک ها تا سال ۱۹۹۵ بالغ بر۶۵۰۰۰۰تن در سال و فروش آنها در سال ۲۰۰۰میلادی۱.۹بیلیون پوند بوده است.

ترپلیمر اتیلن ـ پروپیلن را عموما EPDM  می نامند. این نامگذاری از طرف انجمن آمریکایی آزمون مواد (ASTM) انستیوی بین المللی تولید کنندگان کایوچوی مصنوعی و سازمان استانداردهای بین المللی به عنوان یک قرارداد پذیرفته شده است که محصولی پرمصرف تر و قابل واکنش با گوگرد که در مولکولهای آن درصد کمی از یک منومر دی ان علاوه بر اتیلن و پروپیلن وجود داشته باشد اطلاق می گردد. مفهوم این حروف که در کنار هم قرار گرفته اند EPDM بدین ترتیب است E برای اتیلن P برای پروپلین D برای دی ان و M  برای متیلن واحد تکراری ( ) که در حقیقت ستون اصلی تشکیل دهنده زنجیره پلیمری می باشد.

پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن، پلیمرهایی هستند با دمای انتقال شیشه‌ای بسیار پایین و دارای ماهیت بلورینگی که به دلیل نظم ساختمانی هر یک از این هموپلیمرها، می‌توان ویژگی بلورینگی را از پلیمر سلب و پلیمری با ویژگی لاستیکی پدید آورد. کوپلیمر تشکیل شده با این روش، EPM نامیده می‌شود که دارای ماهیت کاملاً اشباع بوده و به دلیل همین ماهیت، از مقاومت جوی و حرارتی بالایی برخوردار است، اما این الاستومر به‌علت عدم وجود پیوند دوگانه در ساختار شیمیایی فاقد قابلیت پخت گوگردی و فقط با سیستم پخت پراکسیدی پخت می‌شود. برای حل این مشکل، از منومر سومی (منومر DN) در واکنش با اتیلن و پروپیلن استفاده می‌شود. به این ترتیب، ترپلیمری حاصل می‌شود که حاوی پیوند دوگانه بوده و قابلیت پخت گوگردی را پیدا خواهد کرد. این ترپلیمر EPDM نامیده می‌شود.

تولید انبوه EPM و EPDM از سال ۱۹۶۳ آغاز شده و در سال ۱۹۸۵ با افزایش رشد مصرف مقدار تولید جهانی این الاستورمر به ۵۴۰ میلیون تن رسید که حدود ۴۴ درصد ظرفیت تولید کل استومرهای مصنوعی را بخود اختصاص داد. ساختمان پلیمر EPDM ساختمان منظم و بی شکل کوپلیمر یک در میان اتیلن پروپلین CH3 CH2 CH2 C CH2 n H را به این ترتیب می توان نمایش داد این ساختمان فوق العاده شبیه به ساختمان کایوچوی طبیعی یعنی سیس ۱ و ۴ پلی ایزوپرون می باشد. CH3 CH2 CH2 C CH2 n لذا تعجب آور نخواهد بود که کوپلیمر یک در میان منظم اتیلن و پروپلین حتما یک ماده لاستیکی باشد زیرا ساختمان آن بسیار شبیه ساختمان اولین کایوچوی مفید و با ارزش یعنی کایوچوی طبیعی است.

برای دانلود (جلسه نهم : اتیلن پروپیلن) روی تصویر زیر کلیک نمائید